Historia pisma
Rys historyczny
„Języki Obce w Szkole” istnieją od 1957 r. Na początku były czasopismem przedmiotowo-metodycznym ówczesnego Ministerstwa Oświaty i dostarczały nauczycielom wiedzy teoretycznej i wskazówek praktycznych z zakresu glottodydaktyki, językoznawstwa, psycholingwistyki i kulturoznawstwa.
Ponad 60-letnia historia „Języków Obcych w Szkole” jest świadectwem zarówno zmian w sposobach uczenia (się) języków obcych w rzeczywistości edukacji formalnej, jak i zmian o charakterze ogólniejszym – społeczno-polityczno-ekonomicznym. Jednak zawsze starano się w piśmie przedstawiać aktualne i nowe prądy w edukacji językowej.
Zaczęło się od wskazówek metodycznych i pomocy dydaktycznych oraz umożliwiania i ułatwiania kontaktów z nauczycielami języków obcych z Zachodu. Dzięki pewnemu ożywieniu stosunków kulturalnych i naukowych z Europą Zachodnią na początku lat 70. pojawiły się w czasopiśmie artykuły dotyczące wyników badań i analiz językoznawczych oraz nowszych tendencji rozwojowych socjo- i psycholingwistyki. Zaczęto też wyraźniej dostrzegać rolę nauki języków obcych na wszystkich poziomach i etapach kształcenia.
Okres ruchu społecznego zapoczątkowanego powstaniem „Solidarności” zaowocował m.in. znaczącymi zmianami w programach nauczania języków obcych, nowymi koncepcjami podręczników i materiałów dydaktycznych, refleksją nad zawodem nauczyciela języków, świadomością rosnącej popularności angielskiego. Wszystkie te zagadnienia omawiano i analizowano na łamach „Języków Obcych w Szkole”.
Po transformacji ustrojowej „Języki Obce w Szkole” zaczęły publikować teksty o charakterze zdecydowanie bardziej interdyscyplinarnym niż wcześniej, a dotyczące m.in. przygotowań do reformy systemu edukacji, ścieżki rozwoju zawodowego nauczycieli czy współpracy z zagranicznymi instytutami kultury. W piśmie pojawiają się również edukacyjne dokumenty programowe i teksty rozporządzeń. Nie brakuje nadal scenariuszy lekcji czy propozycji ćwiczeń językowych. W tym też okresie JOwS „wchłonęły” czasopismo (wkładkę) poświęcone językowi rosyjskiemu.
Po roku 2000 i po akcesji Polski do UE w czasopiśmie wyraźnie widać było coraz większe zainteresowanie unijnym programami edukacyjnymi, zwłaszcza w powiązaniu z kształtem polityki nauczania języków obcych w Polsce. Poświęcono także więcej uwagi zagadnieniom nauczania języków małych dzieci - w roku 2011 wydawano specjalny dodatek do JOwS "Nauczanie wczesnoszkole".
Redakcja systematycznie digitalizuje zbiory i udostępnia je na stronie czasopisma. Zapraszamy do lektury numerów wydanych w latach 1957-2011 w zakładce wydania archiwalne.
Wydawcy
„Języki Obce w Szkole” w ciągu minionych kilkudziesięciu lat miały różnych wydawców:
- PZWS [Państwowy Zakład Wydawnictw Szkolnych] 1957-1973
- WSiP [Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne] 1974-2000
- CODN/ORE [Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, od 2010 r. Ośrodek Rozwoju Edukacji] 2000-2011
- Od 2012 r. pismo wydawane jest przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji, ukazuje się bezpłatnie i jest dostępne w wersjach elektronicznej oraz drukowanej.
Redaktorzy naczelni
- Feliks Jungman, 1957-1964
- Antoni Prejbisz, 1964-1980
- Ernest Rosiński, 1981-1982
- Maria Gorzelak, 1982-2009
- Marek Zając, 2010-2011
- Anna Grabowska, 2012-2016
- Agnieszka Karolczuk, 2017-2020
Szata graficzna
Dzieje czasopisma to także zmiany jego szaty graficznej. Poniżej można prześledzić krótką galerię wybranych okładek "Języków Obcych w Szkole".