KONKURS: Mały uczeń jest zdolny językowo! Wspieram, rozwijam i kształtuję jego zdolności
Cinq éléphants
Dzieci maszerują, śpiewają i naśladują postaci występujące w piosence. „Un éléphant ça trompe, ça trompe, un éléphant, ça trompe énormément” – dzieci naśladują trąbienie słonia; „Deux éléphants, ça trompe, ça trompe, deux éléphants, ça trompe énormément” – dzieci przerywają i naśladują trąbienie dwóch słoni; „Trois éléphants, ça trompe, ça trompe, trois éléphants, ça trompe énormément etc.” – dzieci przerywają i naśladują trąbienie 3 słoni.
Zabawa może służyć utrwalaniu wymowy liczebników głównych.
Quand trois poules
Jest to zabawa podobna do opisanej wyżej. Dzieci poznają i utrwalają liczebniki porządkowe podczas zabawy przy piosence:
“Quand trois poules vont aux champs,
- la première va devant,
- la deuxième suit la troisième,
- la troisième va derrière.
Quand trois poules vont aux champs la première va devant”.
Frère Jacques
Dzieci tworzą koło, jedno wchodzi do środka. Nauczyciel zadaje pytanie: „Comment tu t'appelles?”. Dziecko odpowiada: „Je m'appelle Jacques” i zasypia. Dzieci wskazują na śpiącego i mówią : „C'est Monsieur Jacques. Il dort”. Następnie chodzą dookoła i śpiewają piosenkę: „Frère Jacques, Frère Jacques, dormez-vous? Dormez-vous?”. Dziecko w środku koła odpowiada: „Oui, je dors!”. Dzieci posługują się trybem rozkazującym i mówią: „Réveille-toi!” – Kuba budzi się i przeciera oczy; „Lève-toi!” – Kuba wstaje; „Lave-toi!” – Kuba myje się; „Brosse-toi les dents!” – Kuba myje zęby; „Habille-toi!” – Kuba ubiera się.
Zabawę można powtórzyć kilka razy, uzupełniając ją o dodatkowe wyrażenia.
Quelle heure est-il?
Dzieci śpiewają i wskazują zegar oraz właściwą godzinę:
- Regarde la pendule, tic, tak, tic, tac.
- Quelle heure est-il? tic, tak, tic, tac.
- Regarde la pendule, tic, tak, tic, tac.
- Quelle heure est-il? tic, tak, tic, tac.
- Il est une heure. tic, tac, tic, tac.
- Il est deux heures. tic, tac, tic, tac.
- Il est trois heures. tic, tac, tic, tac.
- Il est quatre heures. ding ding.
- Il est cinq heures. tic, tac, tic, tac.
- Il est six heures, tic, tac, tic, tac.
- Il est sept heures, tic, tac, tic, tac.
- Il est huit heures, coucou, coucou
- Il est neuf heures. tic, tac, tic, tac.
- Il est dix heures. tic, tac, tic, tac.
- Il est onze heures. tic, tac, tic, tac.
- Il est midi. Bonjour!
- Il est minuit. Bonne nuit!
Wstępem do całej zabawy może być wyliczanka:
- Quelle heure est-il?
- Il est midi!
- Qui t'as dit?
- La souris.
Je fais un pas
Dzieci stoją w kole i wykonują czynności, o których mowa w piosence:
- „Je fais un pas en avant, en avant” – robią krok do przodu;
- „Je fais un pas en arrière” – robią krok do tyłu;
- „Je tourne, tourne, tourne” – obracają się dookoła siebie;
- „Je tourne en moi-même
- „Je danse le woogui-bougui” – tańczą;
- „et je vais plus loin” – idą kilka kroków po obwodzie koła.
Zabawa wprowadza radosny nastrój i mobilizuje dzieci do dalszej pracy.
Mes petits lapins
Dzieci udają, że są króliczkami i siedzą na dywanie. Nauczyciel śpiewa, a zmartwione „króliczki” zbliżają się do niego: „Mes petits lapins ont bien du chagrin, ils ne sautent plus dans le Cardin”. Nauczyciel po kolei pyta „króliczki”, co je boli: „Où tu as mal, mon petit lapin?”, a one odpowiadają: „J'ai mal à la tête”; „J'ai mal à la main”; „J'ai mal à la jambe”.
Następnie nauczyciel przy pomocy czarodziejskiej różdżki uzdrawia „króliczki”, mówiąc: „Guéris, guéris, guéris”. Zdrowe „króliczki” skaczą przy dalszej części piosenki: „Saute, saute, saute, petit lapin, saute, saute, saute dans le jardin".
Zabawę można powtórzyć, zbierając znowu przed sobą dzieci i mówiąc: „Venez mes petits lapins, venez mes petits lapins. C'est mon anniversaire”. Dzieci stoją w kółeczku, jedno ustawia się w środku. Wszyscy śpiewają: „Joyeux anniversaire, joyeux anniversaire, joyeux anniversaire pour Ola (imię dziecka, które stoi w środku) joyeux anniversaire”. Następnie jedno z dzieci pyta „jubilata” o wiek: „Tu as quel âge?”. Dziecko odpowiada: “J'ai 5 ans; J'ai 5 ans et demi”.
Wprowadzenie dramy do wczesnego nauczania języków obcych jest elementem wysoce motywującym dzieci do udziału w zajęciach językowych. Zastosowanie małych form scenicznych, podczas których dziecko, wykorzystując własną wyobraźnię, identyfikuje się z odgrywaną postacią fikcyjną znacznie uatrakcyjnia zajęcia językowe. Bardzo ważną rolę do spełnienia na tym etapie nauczania ma nauczyciel, który musi być czujny i wrażliwy na potrzeby swoich uczniów. Mali uczniowie lubią teksty krótkie i rymowane, które łatwo zapamiętać i powtórzyć na scenie.
Treści przedstawień przedszkolnych dostosowuję do poziomu możliwości i umiejętności moich wychowanków. Oto scenariusz Czerwonego Kapturka, który opracowałam dla grupy dzieci 5-, 6-letnich. Scenariusz można rozszerzać o nowe treści, zależnie od potrzeb.