Temat: Je suis artiste! Nauka kolorów.
Typ szkoły: przedszkole, klasy I-III.
Poziom nauczania: A1
Cele lekcji:
- komunikacyjne: dziecko potrafi używać zwrotu c’est; dziecko potrafi po francusku powiedzieć, jaki kolor ma dana rzecz; dziecko rozumie i wykonuje dane instrukcje po francusku: écoutez, répétez, dansez, chantez; dziecko potrafi przywitać się, pożegnać i podziękować po francusku;
- językowe: dziecko potrafi nazwać kolory;
- socjokulturowe: dziecko potrafi wymienić rzeczy związane z Francją, m.in. kolor flagi, potrawy, bajki/baśnie.
Techniki pracy: praca indywidualna, w parach oraz w grupach, zabawy ruchowe, pamięciowe, zręcznościowe, zabawy z obrazkami i balonami, kolorowanka, zabawy relaksacyjne.
Przebieg lekcji
Wstęp
1. Bonjour, les enfants! (3 min.)
Witamy się z dziećmi: Bonjour! Włączamy piosenkę na przywitanie np. Bonjour, bonjour, comment ça va – Alain le Lait, którą śpiewamy, gestykulując (wraz z francuskimi wskazówkami: Les enfants: écoutez, chantez, dansez).
Cel: sygnał do rozpoczęcia zajęć, utrwalenie powitania oraz piosenki po francusku, rozśpiewanie się i rozruszanie, przypomnienie poleceń.
2. Combien de ballons! (1-3 min.)
Przynosimy wiązankę nadmuchanych balonów i prosimy dzieci, by odgadły temat zajęć, a są to kolory: les couleurs. W miarę możliwości, możemy także przebrać się w strój malarza – pomoże to odgadnąć temat oraz nawiązać do kolejnych ćwiczeń.
*Jeśli to zajęcia z dziećmi starszymi, możemy rozdać każdemu z nich nienadmuchany balonik. Prosimy wówczas o nadmuchanie go i łączymy wszystkie w jeden pęk. Będzie to dla dzieci dodatkowe ćwiczenie oddechowo-sprawnościowe.
Cel: ustalenie tematu zajęć.
3. C’est quelle couleur? (2 min.)
Wprowadzenie nazw kolorów. Przygotowujemy 11 obrazków z kolorami (biały, żółty, pomarańczowy, różowy, czerwony, zielony, niebieski, fioletowy, brązowy, szary, czarny). Pokazujemy dzieciom obrazek i wyraźnie nazywamy dany kolor po francusku. Dajemy dzieciom sygnał do powtórki: Répétez, c’est….(blanc, jaune, itd.). Słownictwo powtarzamy dwukrotnie.
Cel: wprowadzenie nazewnictwa kolorów, ćwiczenie prawidłowej wymowy.
Część właściwa zajęć
4. Je suis peintre! (6 min.)
Ćwiczenie utrwalające nazwy kolorów. Robimy z dziećmi szybką burzę mózgów na temat tego, z czego słynie Francja, dążąc do tego, by padło słowo malarstwo. Przygotowujemy jedenaście pojemników z farbami i dzielimy je na dwie grupy. W pierwszej: biały, żółty, niebieski, czerwony i czarny, natomiast w drugiej: pomarańczowy, różowy, zielony, fioletowy, brązowy, szary, oraz pędzel. Dodatkowo przygotowujemy również czystą paletę do farb. Uczniowie także otrzymują pędzle (czyste) – rozdając je, mówimy: Voilà, un pinceau, a dzieci odpowiadają merci.
Dzieci siadają w kole i na hasło: Je peins en + nazwa koloru, np. jaune (w tym czasie bierzemy pojemnik z daną farbą i pędzlem nanosimy ją na paletę), ich zadaniem jest znaleźć w sali przedmiot w tym kolorze i udawać, że go malują. Do tej części ćwiczenia wykorzystujemy tylko kolory z pierwszej grupy.
Następnie dzieci wracają do koła, a my mówimy, że potrzebujemy danych kolorów (z drugiej grupy) i pytamy, czy wiemy, jak je uzyskać z obecnych kolorów. Bierzemy dwa pojemniczki, których kolory po wymieszaniu stworzą nowy kolor, oraz kartkę i prosimy uczniów, by odgadli, jaki kolor powstanie. Jeden ze zgłaszających się uczniów (prosimy ich o zgłaszanie się: Levez les mains!) miesza kolory na kartce: np. żółty i czerwony, z których powstanie pomarańczowy. Kolejny ochotnik spośród pojemniczków z drugiej grupy wybiera kolor, który otrzymaliśmy, i podaje go nam, a my nanosimy go na paletę. Potem każdy uczeń ponownie szuka w sali przedmiotu w tym kolorze i udaje, że go maluje.
Cel: utrwalenie nazewnictwa kolorów, przypomnienie zasad mieszania kolorów, rozwijanie motoryki małej poprzez trzymanie pędzla, ćwiczenie spostrzegawczości, wykonywanie ćwiczeń według instrukcji.
5. Un, deux, jaune! (2-3 min.)
Przygotowujemy kartoniki z poznawanymi kolorami (po dwa z każdego), każdemu dziecku wręczamy jeden kartonik. Dzieci maszerują w rytm muzyki (może być to poznana już wcześniej piosenka, wtedy dzieci mogą ją podśpiewywać). Po zatrzymaniu muzyki dzieci dobierają się w pary zgodnie z kolorami. Sprawdzamy pary, pokazując duży obrazek z kolorem i mówiąc: Qui a… p.ex. un jaune? Dana para podnosi kartoniki i dzieci powtarzają: jaune. Zabawę możemy powtórzyć, gdy dzieci wymienią się między sobą kartonikami tak, by mieć inny kolor.
Cel: umiejętność pracy w grupie i w parach, wykonywanie zadań według instrukcji, koncentracja, utrwalanie nazewnictwa.
6. J’aime danser! (2-3 min.)
Rozdajemy dzieciom balony wykorzystane w ćwiczeniu nr 2. Dzieci z balonikiem we wskazanym kolorze tańczą (p.ex. dansez, les blancs) do piosenki Arc en ciel – Alain Le Lait. Możemy podać kilka kolorów jednocześnie (nie dopuszczamy do sytuacji, by tańczyło tylko jedno dziecko, by nie onieśmielać go przy całej grupie, której uwaga skupi się tylko na nim).
Cel: ćwiczenie motoryki małej i dużej poprzez taniec z balonem, powtórka nazw kolorów, koncentracja.
7. Je suis artiste! (4-5 min.)
Zapraszamy dzieci do stolików do kolorowanki‑paryżanki, czyli kolorowanki, na której znajdują się rzeczy związane z Francją1. Każdą rzecz należy pokolorować/pomalować farbami na dany kolor. Wskazujemy kolor, a dzieci szukają na obrazku rzeczy, która do tego koloru pasuje. W celu weryfikacji pokazujemy dzieciom obrazek w danym kolorze (np. obrazek Śpiącej Królewny w różowej sukience) i mogą przystąpić do pomalowania. Do danych przedmiotów dopasujemy następujący kolor: ser – żółty; Wieża Eiffla – szary; żaba – zielony; flaga Francji – biały, czerwony, niebieski; kasztany – brązowy; winogrona – fioletowy; kruk i lis (Corbeau et Renard – Jean de La Fontaine) – czarny i pomarańczowy; suknia Śpiącej Królewny (baśń Ch. Perraulta) – różowy.
Cel: rozpoznawanie i utrwalanie rzeczy związanych z Francją, dopasowywanie koloru do treści, ćwiczenie motoryki małej – trzymanie kredki, kolorowanie danego rysunku, praca indywidualna.
Podsumowanie
8. On le sait! (2-3 min.)
Przygotowujemy koszyk np. z owocami (może być to wprowadzenie do kolejnych zajęć o owocach). Wybieramy jeden owoc i – używając niewłaściwego koloru – pytamy dzieci, czy jest on w tym kolorze, np. pokazujemy banan i pytamy: C’est rouge? A dzieci odpowiadają: Non! C’est jaune. Jeśli nie dysponujemy owocami lub kolorowymi przedmiotami, możemy po prostu wrócić do naszych kolorowych balonów.
Cel: Sprawdzenie, jak dzieci zapamiętały wprowadzone kolory, ćwiczenie zwrotów non/oui i konstrukcji c’est, sprawdzanie spostrzegawczości.
9. Massage, je l’adore! (2-3 min.)
Stosujemy na koniec ćwiczenie wyciszające, dzieci otrzymują po jednym baloniku, dobierają się w pary (tak, by miały różne kolory balonów) i kładą się na brzuchu. Po wskazaniu balonika: Un ballon bleu fait le massage, dziecko, które ma niebieski balonik, masuje nim kolegę/koleżankę z pary po plecach. Wymieniamy wszystkie kolory, tak by każde dziecko wykonało ćwiczenie.
Cel: utrwalenie nazw kolorów, wyciszenie dzieci, wzmacnianie relacji między nimi, oswajanie z dotykiem.
10. Merci, au revoir!
Dziękujemy dzieciom za wspólne zajęcia i żegnamy się z nimi.
1 Pomocny może się okazać scenariusz poświęcony kulturze Francji, który ukazał się w JOwS 2/2017.
