O autonomii uczniów w edukacji językowej mówi się i pisze bez mała od pół wieku. Wydaje się, że nauczyciele marzą o uczniach autonomicznych, czyli samodzielnych i świadomych własnej nauki, ale… Właśnie, w czym tkwi owo „ale”? Może w tym, że faktyczna autonomia to rzadkość, zwłaszcza według mniemania nauczycieli? Może w tym, że nie mamy jasnego wyobrażenia, czym owa autonomia powinna naprawdę być? Może odmian autonomii uczniowskiej jest wiele, a chciałoby się raczej jednego jej modelu? A może rzecz polega na tym, że autonomię trzeba (w sobie) wykształcić, co wymaga niemałego wysiłku, zwłaszcza ze strony nauczycieli? W kwestii stylu pracy uczniów, co stanowi temat numeru tego wydania „Języków Obcych w Szkole”, niewątpliwie jawi się sporo pytań i wątpliwości. Autorzy artykułów na różne sposoby przeanalizowali i opisali autonomię oraz sposoby uczenia się języka przez swoich podopiecznych.