Przeglądaj artykuły opublikowane w JOwS

Propozycja ćwiczeń zawartych w niniejszym artykule ułatwi dzieciom utrwalić znane już słownictwo lub, gdy zajdzie taka potrzeba, zaprezentuje nowe słowa związane z przedmiotami codziennego użytku w szkole. Może to też być propozycja zajęć w pierwszych dniach nauki, w okresie bezpodręcznikowym i okazja do wzajemnego poznania się. Zamiast utartego What’s your name? możemy zacząć od What’s in your bag?, zwłaszcza, że to, co jest w nowym plecaku i modnym piórniku stanowi dla pierwszoklasisty przedmiot wielkiego zainteresowania. Zakładamy, że dzieci śmiało operują niektórymi przynajmniej nazwami przyborów, dlatego wyznaczamy dosyć szeroki zakres słownictwa, będzie to bag, crayons, pen, pencil, sandwich, doughnut, classroom, teacher, chociaż zawsze można dodać inne słowa, na przykład pozostałe przedmioty z piórnika. W bajce powtarzane są również kolory oraz prezentowane zwroty typu: Welcome everyone!, Hello, how are you?, Good luck!, Be strong! czy też zdania: It’s time to start, School is full of fun, które mogą stanowić dekorację klasy po to, by przy różnych okazjach móc do nich wracać. Załączone do bajki obrazki są tylko w części pokolorowane, co można też wykorzystać do pracy nad samodzielnym pokolorowaniem. Proponowane niżej ćwiczenia zawierają motywy z bajki, ale równie dobrze można stosować je przez cały rok przy okazji utrwalania oraz prezentowania słownictwa lub uczenia nowych zwrotów.

Zabawa z plecakiem

What’s in your bag?

Temat przyborów szkolnych oraz słów związanych ze szkołą jest ciągle świeży i ciekawy, gdyż zawsze możemy wykorzystać realne przedmioty, a dzieci, które mogą zaprezentować swoje rzeczy na lekcji, czują się zauważone i docenione, co zwłaszcza w początkach przygody szkolnej jest bardzo istotne. Już w trakcie czytania bajki możemy zamiast załączonych obrazków wskazywać na przedmioty w zasięgu wzroku. Następnie nauczyciel przygotowuje swój plecak i umieszcza w nim wybrane przybory, głośno prezentując każdy z nich. Po tym prosimy uczniów o wykonanie podobnej czynności, chętne dzieci przychodzą na środek klasy i prezentują wybrane rzeczy.

Plecak nauczyciela z zawartością może posłużyć do kolejnej zabawy, w której wybieramy ochotnika i zakładamy mu plecak na plecy. Zadaniem pozostałych uczniów jest włożenie rąk do plecaka (bez zaglądania do jego wnętrza) i nazwanie wyczutego palcami przedmiotu bez wyciągania go na zewnątrz. Nauczyciel zapisuje ten przedmiot na tablicy lub umieszcza na niej jego wizerunek w postaci obrazka. Kolejne dziecko wybiera następny przedmiot. Zabawa kończy się w momencie, gdy dzieci stwierdzają, że nie ma już nowych przedmiotów w plecaku. Wtedy wspólnie sprawdzamy przedmioty z plecaka z ich wizerunkami lub nazwami na tablicy. Jeśli okaże się, że dzieci błędnie nazwały przedmioty lub nie wszystkie zostały zidentyfikowane, nauczyciel dodaje nowy przedmiot. Za każdym razem warto jest zachęcać uczniów do powtarzania pytania: What’s in the bag?

Try to remember

Jeszcze jedna zabawa może być przeprowadzona z wykorzystaniem plecaka. Nauczyciel przygotowuje wybrane przedmioty i prezentuje je na ławce, tak by każdy mógł je widzieć. Następnie powoli wkłada, przypuśćmy, trzy wybrane elementy, głośno je nazywając. Zadaniem uczniów jest zapamiętanie, co nauczyciel włożył do plecaka. Jeśli uczniowie z łatwością przypominają sobie umieszczone w plecaku przedmioty, nauczyciel zwiększa liczbę wkładanych przedmiotów. Dla utrudnienia można wykorzystać takie same przedmioty tylko w innych kolorach, rozmiarach lub liczbie np. a blue crayon, a big book, a black pen, two white pencils itp.

Zabawa z kredkami

Paczka kredek to przedmiot, który zawsze towarzyszy w szkole nie tylko Mike’owi, ale również uczniom pierwszej klasy bez względu na rodzaj zajęć, dlatego bez większych przygotowań możemy szybko powtórzyć kolory i liczby oraz zaprezentować nowe zwroty.

What a mess!

Robimy bałagan na ławce, rozrzucamy przedmioty, a pomiędzy nimi umieszczamy dowolną liczbę kolorowych kredek (w książce, pod piórnikiem, na plecaku, obok kanapki itp.). Zadaniem wybranego ucznia jest odnalezienie wszystkich kredek, nazwanie koloru oraz policzenie ich. Rolą nauczyciela jest pokierowanie ucznia w przypadku zakłopotania np. look under the book, look in the bag itp. Może to być okazja do zapoznania uczniów z przyimkami miejsca.

Now, it’s time to start… Art!

Tak jak Mike w bajce zaczyna pierwszy dzień nauki w szkole od lekcji plastyki, tak i nasi uczniowie mogą pobawić się w rysowanie w celu utrwalenia zrealizowanego na zajęciach materiału.

Take a red crayon and draw a…

Po zapoznaniu dzieci z bajką i wyjaśnieniu nieznanego słownictwa przychodzi czas na sprawdzenie tego, co dzieci zdołały zapamiętać. Pracując nadal nad określonym zestawem słów, prosimy uczniów, aby przygotowali kolorowe kredki i w powietrzu narysowali przedmiot wskazany przez nauczyciela. Dzięki temu ćwiczeniu dzieci utrwalają słowa oraz poznają dwa nowe czasowniki, polecenia take oraz draw. Rolę nauczyciela mogą później przejąć uczniowie. Takie zadanie można powtarzać przy okazji utrwalania innych słów na kolejnych lekcjach.

One, two, three, four – what can you draw?

Inna propozycja ćwiczenia rysowania w powietrzu to zadanie dla wybranego ucznia, który na pytanie What can you draw? przedstawia dowolny przedmiot poznany na lekcji, pozostali zgadują. Uczeń, który udzielił prawidłowej odpowiedzi, przejmuje rolę rysującego.

Zabawa w powitanie

W bajce pojawia się kilka zwrotów grzecznościowych i wyrażeń, które uczniowie mogą poznać już w pierwszych dniach nauki. Pomimo niewielkich doświadczeń w prowadzeniu rozmów w języku obcym, nasi uczniowie nie będą mieli większych problemów w improwizowaniu drobnych dialogów. Potrzebujemy do zabawy wizerunki różnych uczuć. Niech będą to radość, smutek, przerażenie, znudzenie, zmęczenie itp. Uczniowie, wcześniej podzieleni na dwie grupy A i B, losują uczucia, a dialog, który będą musieli odegrać, to:

A: Hello!

B: How are you?

W późniejszym czasie, po dobrym poznaniu się dialog może być trudniejszy. Jest nim nadal fragment bajki:

A: Welcome everyone!

B: School is full of fun!

Nauczyciel prosi wybranych uczniów z grupy A i B, by zaprezentowali swoją rolę zgodnie z wylosowanym uczuciem. W efekcie tworzy się fajna zabawa, w której ktoś z radością w głosie wita kogoś smutnego lub przerażonego. Takie zadania pobudzają wyobraźnię, motywują do mówienia i pokonują nieśmiałość.

Pozostaje jeszcze wyjaśnienie zielonej koniczynki, która ma za zadanie przynosić szczęście. Warto umieścić ją w centralnej części klasy i przy każdej nadarzającej się okazji życzyć wszystkim wytrwałości, powodzenia i sukcesów przez cały długi rok szkolny.