Wiosna to okres zmian zachodzących nie tylko w środowisku, ale również w najbliższym otoczeniu każdego z nas. To czas na porządki, segregacje, unowocześnienia. Może warto odświeżyć też pracownię językową i udekorować ją wiosennymi symbolami, a przy okazji zaprezentować lub utrwalić nazwy roślin i zwierząt budzących się do życia w tym okresie.
Classroom decoration
Kilka dni przed planowaną prezentacją rymowanej bajki o Mike’u możemy poprosić uczniów o przyniesienie wycinków z gazet, zdjęć, pocztówek, rysunków roślin i zwierząt charakterystycznych dla wiosny. W klasie rozwieszamy sznurki na pranie (symbolizujące wielkie porządki) i przypinamy spinaczami przygotowane materiały. Największą uwagę skupimy na wizerunku bociana, pszczoły, chrabąszcza, motyla, biedronki, kukułki, jaskółki, żonkila, pierwiosnka, tulipana, trawy, gdyż są to kluczowe słowa omawianej bajki.
Spring-cleaning
Dekorację klasową wykorzystamy jako pomoc do prezentacji słów z bajki. Uczniowie z pewnością rozpoznają wybrane zjawiska, rośliny czy zwierzęta. Dobrze jest, gdy posiadamy kilka sznurów umieszczonych w różnych częściach klasy, bo wtedy możemy je podzielić na kategorie: rośliny, ptaki, owady i inne. Sugerując wiosenne porządki, dzielimy obrazki na wymienione grupy. Być może na tym etapie uczniowie już rozpoznają znane słowa. Nazwane obrazki możemy wtedy umieścić na początku sznura.
Life in spring
W kolejnym etapie zapoznajemy uczniów z bajką, następnie umieszczamy na tablicy karty z nazwami interesujących nas owadów, ptaków i roślin: stork, ladybird, beetle, grass, butterfly, swallow, cuckoo, daffodil, primrose, tulip, bee. Wyjaśniamy, że to są właśnie rośliny i istoty, które budzą się do życia i które Mike ma okazję zaobserwować na łące. Uczniowie starają się połączyć nazwy z obrazkami za pomocą przypięcia ich kolejnym spinaczem do odpowiedniego wizerunku. W celu przeprowadzenia następnego ćwiczenia nauki słownictwa pt.: What can Mike see in the meadow? możemy przenieść wszystkie obrazki z omawianej bajki wraz z ich podpisami na oddzielny sznur. Zadaniem uczniów jest wysłuchanie bajki po raz kolejny i ułożenie obrazków w sugerowanej przez nią kolejności. Inną formą podobnego ćwiczenia jest What’s missing? Prosimy wybranego ucznia o wyjście z klasy po to, by pozostali mogli zdecydować o usunięciu wybranego obrazka. Uczeń wraca do klasy, jego zadaniem jest nazwać to, czego brakuje.
Our classroom is the meadow
Przygotowane wcześniej materiały możemy wykorzystać na kolejnej lekcji w celu przypomnienia czy utrwalenia poznanego słownictwa. Znane już dzieciom obrazki lub nowe wizerunki interesujących nas obiektów, wyciętych chociażby z bajki, ukrywamy w dowolnych miejscach w klasie. Zadaniem uczniów jest odnalezienie omawianych roślin, owadów i ptaków i ułożenie zdań z konstrukcją I can see… lub There’s a… . W zależności od poziomu zawansowania grupy ćwiczenie to może stanowić okazję do zaprezentowania lub przypomnienia przyimków miejsca np. I can see a butterfly behind the board, I can see a beetle under the chair, There’s a bee next to the poster itp.
A spring chant
Aby popracować nad prawidłową intonacją słów lub zachęcić dzieci do poprawnego wyrażania emocji i wykorzystywania gestów, możemy zaproponować krótkie rytmiczne dialogi (pomysł zaczerpnięty z Drama with Children, Sarah Philips, Resource Books for Children, Oxford). Podobnie jak w zabawie Who stole the cookie from the cookie jar? tworzymy podobne pytania, opierając się na tekście z bajki o Mike’u, a następnie sugerujemy dialog.
Na przykład:
- Nauczyciel: Who scared the ladybird flying to the flower? (imię ucznia) scared the ladybird flying to the flower.
- Wskazany uczeń: Who me?
- Pozostali: Yes, you!
- Wskazany uczeń: Not me!
- Nauczyciel: Then who?
- Pozostali: Who scared the ladybird flying to the flower?
- Nauczyciel: (kolejne imię ucznia) scared the ladybird flying to the flower.
Inne sugestie to:
Who saw the beetle in the fresh green grass? / Who heard the cuckoo singing in the tree? / Who saw the stork walking in the grass? / Who saw the butterfly sitting on the flower? itp.
Za każdym razem zachęcamy uczniów do okazywania uczuć, pokazywania gestów, wyrażania ekspresji. Rolę nauczyciela może równie dobrze przejąć śmiały, odważny uczeń, który poprawnie poprowadzi dialog, angażując pozostałych do dobrej zabawy.
